آثار و برکات سوره الرحمن به همراه متن و ترجمه

%name آثار و برکات سوره الرحمن به همراه متن و ترجمه

فضیلت های سوره ی الرحمن

خواص خواندن سوره الرحمن

از پرفضیلت ترین سوره های قرآن سوره ی الرحمن است. نام دیگر سوره ی الرحمن «آلاء» می باشد، از سوره های مکی است. پنجاه و پنجمین سوره ی قرآن است و دارای 78 آیه می باشد. این سوره در جزء 27 قرآن کریم قرار دارد.

سوره ی الرحمن :

یکی از پرفضیلت ترین سوره های مبارک قران کریم سوره الرحمن است. سوره ای که نام دیگرش «آلاء» و لقب آن عروس قرآن است. الرحمن و نام دیگرش «آلاء» پنجاه و پنجمین سوره قرآن است که مکی و 78 آیه دارد.  این سوره در جزء 27 قرآن کریم قرار دارد. در فضیلت این سوره از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده که فرمودند هر چیزی عروسی دارد و عروس قرآن سوره الرحمن است.

این سوره به دلیل درخشندگی و برجستگی های خاصی که دارد عروس قرآن نامیده شده است. این سوره نه به علت زیبایی ظاهر آیات و الفاظ آن بلکه به علت زیبایی مفاهیم این سوره، به عروس قرآن شهرت یافته است.

سخنان ائمه درباره ی سوره ی الرحمن:

رسول اکرم (ص) فرمودند :

هر کس با ایمان سوره شریفه «الرحمن» را تلاوت کند (یعنی با حضور قلب بخواند) خداوند بر ضعف و ناتوانی او رحم کند. (تفسیر رازی، جلد 10، صفحه 380)

پیامبر اکرم (ص) فرمودند :

هر کس سوره «الرحمن» را بنویسد و با خود همراه داشته باشد خداوند هر کار مشکل و سخت برای او آسان می کند. (تفسیرالبرهان، ج 5، ص 238)

از حضرت زهرا سلام الله علیها روایت شده است :

قرائت کننده سوره الرحمن در ملکوت آسمان ها و زمین ها ساکن در بهشت فردوس خوانده می شود.

امام صادق (ع) فرمودند :

بیماران گرفتار درد طحال و ناراحتی های قلبی اگر سوره «الرحمن» را بر ظرفی بنویسد و آب آن ظرف را بیاشامد سودمند است. (خواص القرآن)

امام صادق (ع) فرمودند :

هرگاه کسی سوره «الرحمن» را قرائت کند خداوند فرشته ای را مأمور می کند که او را حفظ نماید. (مجمع البیان جلد 9، صفحه 195)

امام صادق علیه السلام فرمودند :

اگر سوره الرحمن را بنویسند و همراه کسی که درد چشم دارد باشد، بهبود می یابد.

امام صادق (ع) فرمودند : 

از قرائت این سوره و عمل به آن غافل نباشید زیرا این سوره در دل منافقان استقرار نمی یابد.

امام کاظم (ع) به نقل از پیامبر اسلام (ص) فرمودند :

هر چیزی در جهان خلقت عروسی دارد و عروس قرآن سوره «الرحمن» است. (مستدرک الوسائل، ج 4، ص351)

آثار و برکات سوره ی الرحمن :

آسان شدن کارها

از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است که : هر کس سوره الرحمن را بنویسد و به خود همراه داشته باشد خداوند هر کار سختی را برای او آسان می کند.

مصون از آفات

پیامبر اکرم (ص) فرمودند:هر کس که چشم درد دارد سوره «الرحمن» را بنویسد و همراه خود بردارد، دردش شفا یابد و اگر تمام این سوره بر دیواری نوشته شود حشرات از آن دیوار دور شوند و جنبنده ای آزار دهنده وارد آن خانه نشوند. (خواص القرآن)

امام صادق (ع) فرمودند: اگر سوره الرحمن را بنویسند و همراه کسی که درد چشم دارد باشد، بهبود می یابد.

درمان و بهبود بیماری ها

مرحوم کفعمی در کتاب المصباح آورده است : سوره الرحمن را بنویسید و آن را بشویید و از آب آن بیاشامید تا بیماری طحال و دردها و بیماری های قلب درمان شود و نوشته آن برای بهبود درد چشم و بیماری صرع نیز مفید است. (المصباح کفعمی، ص458)

بیشتر بخوانید:  راههای افزایش طول عمر در کلام ائمه علیه السّلام

آسان شدن وضع حمل

برای تسهیل وضع حمل آیه «سنفرغ لکم ایها الثقلان فبای الاء ربکما تکذبان» سوره الرحمن را بنویسند و بر پشت حامله ببندند بعد که فارغ شد آن را باز کنند.

حفظ کردن منزل و شخص

امام صادق (ع) فرمودند: هر کس در عصرها، سوره های «الرحمن و حشر» تلاوت کند خداوند فرشته ای را مأمور نماید که تا صبح از خانه اش محافظت کند. ((مجمع البیان،جلد9،صفحه 255))

امام صادق (ع) فرموند :

هرکس در شب جمعه سوره ی «الرحمن» را بخواند، خداوند دو فرشته را بر او موکل گرداند که تا صبح حافظ او باشند و اگر در صبح بخواند تا شب این دو ملک حافظ او باشند.

رفع اختلاف

اگر زنی که با شوهرش اختلاف دارد این سوره را به صورت ادامه دار بخواند، سبب می شود علاقه ی همسر نسبت به او شدید شود. (فضائل و خواص سوره های قرآن، صفحه 286)

%name آثار و برکات سوره الرحمن به همراه متن و ترجمه

متن سوره ی الرحمن

متن سوره الرحمن به همراه ترجمه :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

الرَّحْمَنُ ﴿۱﴾

خدای بخشنده،

عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿۲﴾

(به رسولش) قرآن آموخت.

خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿۳﴾

انسان را خلق کرد.

عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ﴿۴﴾

به او تعلیم نطق و بیان فرمود.

الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿۵﴾

خورشید و ماه به حساب معیّن به گردشند.

وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ ﴿۶﴾

و گیاهان و درختان هم به سجده او سر به خاک اطاعت نهاده‌اند.

وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ ﴿۷﴾

و آسمان را او کاخی رفیع گردانید و میزان (عدل و نظم) را در عالم وضع فرمود.

أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ ﴿۸﴾

(و حکم کرد) که هرگز در میزان (عدل و احکام شرع من) تعدّی و نافرمانی مکنید.

وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ ﴿۹﴾

و هر چیز را به ترازوی عدل و انصاف بسنجید و هیچ در میزان کم فروشی و نادرستی مکنید.

وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾

و زمین را (با هزاران نعمت) برای (زندگانی) خلق مقرّر فرمود.

فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ﴿۱۱﴾

که در آن میوه‌های گوناگون و نخل خرمای با پوشش برگ و شکوفه و غلاف است.

وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ ﴿۱۲﴾

و هم حبوبات متنوع که دارای برگ و گل است و نیز ریاحین است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۳﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ﴿۱۴﴾

انسان را خدا از خشک گلی مانند گل کوزه گران (بدین حسن و زیبایی) آفرید.

وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿۱۵﴾

و جنّیان را از رخشنده شعله آتش خلق کرد.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۶﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ ﴿۱۷﴾

آن خدایی که آفریننده دو مشرق و دو مغرب است (یکی مشرق و مغرب تابستان مطلع سرطان، و یکی زمستان مطلع جدی).

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۸﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ﴿۱۹﴾

اوست که دو دریا (ی آب شور و گوارا) را به هم در آمیخت تا به هم برخورد کنند.

بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَانِ ﴿۲۰﴾

و میان آن دو دریا برزخ و فاصله‌ای است که تجاوز به حدود یکدیگر نمی‌کنند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۱﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾

از آن دو دریا لؤلؤ و مرجان گرانبها بیرون آید.

بیشتر بخوانید:  نمازها و دعای شب دوشنبه

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۳﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

وَ لَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾

و او راست کشتیهای بزرگ بادبان برافراشته مانند کوه که به دریا در گردشند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۵﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾

هر که روی زمین است دستخوش مرگ و فناست.

وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿۲۷﴾

و زنده ابدی ذات خدای با جلال و عظمت توست.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۸﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

يَسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ ﴿۲۹﴾

هر که در آسمانها و زمین است همه از او (حوائج خود را) می‌طلبند و او هر روز به شأن و کاری (در تکمیل و افاضه به خلق) پردازد.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۰﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾

ای گروه انس و جنّ به زودی به حساب کار شما هم خواهیم پرداخت.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۲﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾

ای گروه جنّ و انس، اگر می‌توانید از اطراف آسمانها و زمین (و از قبضه قدرت الهی) بیرون شوید، بیرون شوید (ولی این خیال محالی  است زیرا) هرگز خارج از ملک و سلطنت خدا نتوانید شد.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۴﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ ﴿۳۵﴾

(اگر به کفر و طغیان گرایید) بر شما شراره‌های آتش و مس گداخته فروریخته شود و هیچ نصرت و نجاتی نیابید.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۶﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ ﴿۳۷﴾

پس آنگاه که آسمان شکافته شود تا چون گل سرخ گون و چون روغن مذاب و روان گردد (آن روز سخت هولناک از گنه پشیمان شوید).

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۸﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

فَيَوْمَئِذٍ لَا يُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ ﴿۳۹﴾

پس در آن روز هیچ از گناه انس و جنّ باز نپرسند (چون خدا و فرشتگان از گناهان خلق آگاهند).

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۰﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ ﴿۴۱﴾

(آن روز) بدکاران به سیمایشان شناخته شوند، پس موی پیشانی آنها را با پاهایشان بگیرند (و در آتش دوزخ افکنند).

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۲﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿۴۳﴾

این همان دوزخی است که بدکاران تکذیب می‌کردند.

يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ ﴿۴۴﴾

اینک میان آن جهنّم و در حمیم سوزان آن می‌گردند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۵﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

وَ لِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿۴۶﴾

و هر که از مقام (قهر و کبریایی) خدایش بترسد او را دو باغ بهشت خواهد بود.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۷﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿۴۸﴾

در آن دو بهشت انواع گوناگون میوه‌ها و نعمتهاست.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۹﴾

بیشتر بخوانید:  آداب خوابیدن از نظر اسلام چیست ؟

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ ﴿۵۰﴾

در آن دو بهشت دو چشمه آب (تسنیم و سلسبیل) روان است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۱﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

فِيهِمَا مِنْ كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿۵۲﴾

در آن دو بهشت از هر میوه‌ای دو نوع است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۳﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

مُتَّكِئِينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ ﴿۵۴﴾

در حالتی که بهشتیان بر بسترهایی که آستر آنها از حریر و استبرق است (در کمال عزّت) تکیه زده‌اند و میوه درختانش در همان تکیه گاه در دسترس آنهاست.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۵﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می کنید؟

فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۵۶﴾

در آن بهشتها زنان زیبای با حیائی است (که به چشم پر ناز جز به شوهر خود ننگرند) و دست هیچ کس از جن و انس پیش از آنها بدان زنان نرسیده است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۷﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می کنید؟

كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۵۸﴾

آن زنان حور العین (در صفا و لطافت) گویی یاقوت و مرجانند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۹﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمت های خدایتان را انکار می‌کنید؟

هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ ﴿۶۰﴾

آیا پاداش نکویی و احسان جز نکویی و احسان است؟

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۱﴾

(الا ای جن و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

وَ مِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿۶۲﴾

و ورای آن دو بهشت دو بهشت دیگر است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۳﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

مُدْهَامَّتَانِ ﴿۶۴﴾

که درختان آن دو بهشت در منتهای سبزی و خرّمی است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۵﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمت های خدایتان را انکار می‌کنید؟

فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿۶۶﴾

در آن دو بهشت دیگر هم دو چشمه آب گوارا می‌جوشد.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۷﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمت های خدایتان را انکار می‌کنید؟

فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿۶۸﴾

در آن دو بهشت نیز هرگونه میوه خوش و خرما و انار بسیار است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۹﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿۷۰﴾

در آن بهشتها نیکو زنان با حسن و جمال بسیارند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۱﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ ﴿۷۲﴾

حورانی در سراپرده‌های خود (مستور از چشم بیگانگان).

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۳﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۷۴﴾

که پیش از شوهران دست هیچ کس از جن و انس بدان زنان نرسیده است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۵﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ ﴿۷۶﴾

در حالتی که بهشتیان (با حور العین) بر رفرف سبز (وجد و عزّت) و بساط زیبا (ی فخر و دولت) تکیه زده اند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۷﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟

تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿۷۸﴾

بزرگوار و مبارک نام پروردگار توست که خداوند جلال و عزّت و احسان و کرامت است.

 

منبع: بیتوته

مطلب پیشنهادی

فضیلت های خواندن سوره سجده + متن و ترجمه

  سوره ی سجده فضیلت و خواص خواندن سوره سجده سوره ی سجده، یکی از …