دوران قرنطینه روی دیگری از وقت گذراندن را به ما یاد داد. در این دوران کمتر همدیگر را دیدیم و با خودمان صمیمی تر شدیم. این تنهایی به ما مهلت داد تا از درون خودمان بیشتر و بهتر آگاه شویم و خودمان را بیشتر بشناسیم. البته نباید فراموش کرد که ما در عصر غارنشینان زندگی نمی کنیم!
در تمام این مدت تلفن های همراه مان بودند که به این اوقات جهت دادند. امروز تلفن همراه ها كمتر از صد گرم وزن دارند و ابعادشان هم از يك پاكت سيگار فراتر نمی رود. و مسلما باعث تغییر سبک زندگی ما شده اند.
مانند یک کاردستی بعضی ها صرفا از جنبه ی سرگرمی به آن نگاه می کنند و تمام وقت مشغول به بازی های آنلاین و گروهی هستند , بعضی ها با گوشی ، باشگاه های ورزشی را به خانه و اتاق خود می آوردند ، گروهی از دانشگاه بی انتهای یوتوب توانمندی های مختلف را فرا می گیرند، گروهی حسابی مهارت آشپزی خود را ارتقا می دهند و در نهایت از این جعبه ی جادویی و سحرآمیز هر کس به شیوه و طریق خودش بود که بهره می برد.
نکته ی مشترک در تمام این موارد این است که زندگی بدون موبایل را نمیتوان متصور شد.
برای مثال امروزه پیشرفت تکنولوژی آنقدر محسوس بوده است که ابزار ماشین حساب تقریبا دیگر یک شوخی محسوب می شود و با یک اسکن ساده، گوشی ما می تواند به راحتی تمام مسائل و معادله های ریاضی را حل کند.
چیزی که شاید برای پدران و مادران ما تنها یک رویا بود. این مسئله و همچنین از طرفی بازی های پرکشش و جذاب موبایلی باعث صمیمیت و نزدیکی بیشتر جوانان و نوجوانان با گوشی شده است.
نزدیکی ای که شاید هیچ وقت برای پدران و مادرانی که تایم خود را اکثرا با خانواده و دوستان خود گذرانده اند، به راحتی قابل درک نباشد. همچنین می توانیم سری به مسئله ی نقشه خوانی و جهت یابی بزنیم.
پدران ما برای هر سفری و پیدا کردن مقصدی نیازمند کتابچه های نقشه خوانی بودند اما امروزه به راحتی می توان حتی کوچک ترین مغازه ها یا پمپ بنزین ها و حتی هتل ها را در نقشه یافت.
شخصیت متفاوت، سرگرمی های متفاوت را رقم می زند.
اگر بازی کلش اف کلنز باعث فوران هیجانات یک نوجوان می شود، ممکن است صرفا تماشای دیدن ویدئو ها و کلیپ های واتس اپ همان هیجان را در یک بزرگسال ایجاد کند.
تنها کافی است علاقه ی خودمان را بشناسیم و بدانیم در این دریای حجیم و عمیق برای هر تفکر ، هر سلیقه و هر شخصیتی ماهی وجود دارد. و صرفا کافی است قلاب مان را به جای درست بیندازیم و بالا بکشیم.
مثلا یک ورزشکار می تواند با وارد کردن اطلاعات بدن اش، به راحتی از طریق هوش مصنوعی برنامه ی تمرینی و غذایی متناسب با بدنش را بگیرد و حتی کالری ، پروتئین و کربوهیدرات های مواد غذایی و مکمل ها را به راحتی کسب کند. و برای یک ورزشکار چه چیزی لذت از بخش تر از این مسیر است.
یک مهندس با استفاده از نرم افزار های پیشرفته ی مهندسی در گوشی خود، میتواند بدون استفاده از سیستم و تجهیزات پیشرفته در لحظه بسیاری از کار های خود را انجام دهد و حتی آن ها را با هم فکران خودش در پلتفرم های مخصوص به اشتراک بگذارد.
اگر بخواهیم دوباره گریزی به بازی های اندروید و IOS بزنیم، شاید نام بردن از ساده ترین آن ها خالی از لطف نباشد. منچ و مارپله!
تاس در دسترس نداریم؟
نه تنها گوشی های ما این مشکل را حل کرده اند بلکه امکان تقلب و جر زنی را هم به طور کل از بین برده است!
علاقه مند به کتابخوانی هستید ؟ پادکست!
کتاب های صوتی و نسخه های الکترونیک کتاب را از یاد نبرید. درگیر درس و کنکور هستید؟
از اپلیکیشن های ایجاد کننده ی فضای کتابخانه استفاده کنید. میخواهید عکاسی کنید؟
اصلا چطور میخواهید تصمیم بگیرید از بین برنامه های عکاسی یا ادیت عکس و فیلم کدام را انتخاب کنید؟! طرفدار فیلم و سریال هستید؟
فقط کافی است پلتفرم و فیلم مد نظرتان را انتخاب کنید و از حجم اطلاعات و داده های راجع به فیلم به وجد بیایید. می خواهید زبان جدید آموزش ببینید؟ بسترش در دستانتان فراهم است!
فقط عصاره ی همت را با آن ترکیب کنید. و هزاران هزار مثال دیگر.
در نهایت ما یک زندگی دیجیتالی را شروع کردیم و تصور خارج شدن از این فضا برای همگی مان محال از ممکن است.
سرگرمی با تلفن همراه برای هرکس نسخه ی جدایی دارد که خودش باید با آگاهی آن را برای خودش بپیچد.
البته که سرگرمی های این چنینی شاید بتواند خلا های کوتاه مدت را پر کند و تا حدی هم مفید باشد اما طبیعتا مراقبت از فضای واقعی زندگی مان هم باید در اولویت هایمان باشد و هوشمندانه به استفاده از این ابزار جادویی بپردازیم.
